16 november 2011

Au

Vandaag had ik de inentingen opgehaald bij de apotheek, je kan het maar in huis hebben. Nu was Wim vanmiddag op tijd thuis uit z'n werk en we hadden allebei dezelfde gedachte: gelijk naar de huisarts om te prikken, dan is het maar gebeurd. Niet dat wij er tegenop zagen, maar de meiden des te meer.
Ze hebben wel even gehuild, maar achteraf gezien viel het reuze mee. De prik op zich doet niet zo'n pijn, maar het inspuiten is wat vervelend. We zitten nu allemaal met een stijve arm, want je voelt het wel! Het idee dat het voor hun broertje is, maakte gelukkig veel goed.

Toch wel spannend zo'n prik:








2 opmerkingen:

  1. Och, die lieve toetjes! Sneu he. Maarja, het is voor een heel goed doel inderdaad!!
    Ariane

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De spanning is van het gezicht af te lezen.
    Bedankt voor de cd rom. Foto''s zijn prachtig!!!
    De rest moet ik nog even bekijken, hulp van mijn mannetje voor nodig;-)

    BeantwoordenVerwijderen