Wist u dat ....

We hebben een wat moeizame start gehad toen we thuiskwamen uit China, maar dat is allemaal verleden tijd. Jari en Jorinde zijn gelukkig beiden weer opgeknapt. Sinds Jari weer beter is, is het ook een heel ander ventje geworden. Hij is vrolijk, levenslustig, ondeugend en kan eten als een dijkwerker. Om een heel lang verhaal overzichtelijk te maken hebben we voor jullie een paar wist u datjes opgeschreven. Hier komen ze:

Wist u dat Jari:
- naar de kapper is geweest en een heerlijk jongenskoppie heeft?
- brood met kaas eet?
- eigenlijk alles eet terwijl hij in China niets wilde?
- gek is op mandarijnen?
- nog steeds geen BSN heeft omdat de gemeente niet opschiet?
- het heerlijk vindt om met de fiets of de wandelwagen weg te gaan?
- met een glimlach naar bed gaat en met een glimlach weer wakker wordt?
- alleen wil slapen met zijn slaapzak aan?
- lekker onder zijn dekbed blijft terwijl hij in China niets over hem heen wilde?
- graag op het aanrecht zit als je in de keuken bezig bent?
- alle deuren en laatjes dicht doet, ook als je daar bezig bent?
- gister zijn eerste kusje aan ons heeft gegeven?

Zoals jullie wel merken gaat het erg goed hier. Jari is al aardig gewend en met de hechting gaat het ook de goede kant op. Jacintha en Jorinde zijn trots op hun broertje en wij zijn reuzeblij met ons drietal en genieten enorm van alledrie.

Inmiddels draait ons gezin op volle toeren. De meiden zitten weer in hun ritme van het naar school gaan, spelen met vriendjes, voetbal en noem maar op. Wim is maandag begonnen met werken en ikzelf ben gister begonnen bij mijn nieuwe werkgever.
Het vaste weekritme is mij prima bevallen, maar ik ben ook wel blij dat het weekend is, daar ga ik nu lekker een wijntje op drinken!
Tot de volgende blog.

Berichtje voor Annemieke

Je hebt een reactie achter gelaten op mijn vorige blogje met de vraag om prive te mailen. Uiteraard vind ik dit leuk, maar ik heb geen email adres van je. Als je die aan me wilt doorgeven, dan kunnen we ervaringen uitwisselen. Lijkt me leuk!

Groetjes, Marjan

Een week thuis

We zijn inmiddels al weer ruim een week thuis met onze Jari, maar het lijkt wel veel langer.

De eerste dagen waren wat onwennig en we hadden allemaal last van de jetlag. 's Avonds vielen de meiden beneden op de stoel of bank al in slaap en ikzelf deed daar ook aan mee.

Jari was de eerste dagen vrolijk en snuffelde lekker rond in het hele huis, in de wagen vindt hij leuk, hij gaat graag naar buiten. Als een van ons weg gaat, dan laat hij merken dat hij eigenlijk ook wel mee wil. Maar helaas ging dat de laatste dagen niet. Zondagavond is hij ziek geworden en dan bedoel ik ook echt ziek. Hij had over de 40 graden koorts en zijn neusje zat volledig verstopt. Er zat gelijk geen leven meer in ons kereltje, hij zat op een stoel en kon daar de hele dag blijven zitten en dan vooral ook slapen. Eten en drinken deed hij zeer minimaal, we maakten ons best zorgen. Gistermiddag zijn we voor de zekerheid toch even langs de dokter gegaan, maar er is gelukkig niets ernstig, hij moet het uitzieken. Sinds vandaag is hij koortsvrij en dat merkten we direct. Hij ging weer spelen, drinken, hij maakte geluid en heeft vanavond lekker gegeten van de bloemkool. Het gaat dus de goede kant op.

Jorinde heeft ook 2 dagen met zeer hoge koorts gelegen, er zat deze week niet veel anders op dan thuis blijven, maar dat was geen straf. We hadden hierdoor een lekker rustige week waarin iedereen goed kon uitrusten en aan elkaar kon wennen. Jacintha heeft 2 nachtjes gelogeerd bij tante Petra, maar ligt nu lekker weer in haar eigen bed te slapen.

Vanaf volgende week gaat het normale leven weer van start en komen we in een wat gestructureerder schema en dat is voor ons allemaal niet verkeerd. Eerst nog genieten van het weekend!