Fijne feestdagen!!

We hebben dit jaar heel wat kaartjes verstuurd, maar we zullen er ongetwijfeld een paar vergeten zijn. Daarom nog een keer via onze weblog:

We wensen iedereen hele fijne feestdagen en een gezond 2010.

Met de sneeuw van de afgelopen dagen mogen een paar leuke foto's niet ontbreken.

Foto

Zomaar even een kort berichtje. De schoolfotograaf is langs geweest en deze keer waren de 'broertjes en zusjes' foto's aan de beurt. In ons geval dus 'zusjesfoto'.

Hoe trots kan je zijn?

Reünie van onze eerste reis

Afgelopen zaterdag zijn wij naar Oudleusen geweest voor een reünie van onze eerste reis, de reis dat we Jacintha kregen. Het was zoals altijd weer ontzettend gezellig en leuk om elkaar te zien. De kinderen konden zich uitleven in de speeltuin zodat de vaders en moeders konden bijpraten.
Aan het eind van de middag gingen we wokken/chinees eten. De kinderen zaten aan een lange tafel bij elkaar en hadden de grootste lol. Daaraan kun je zien dat ze groot worden, want de vorige keren zaten ze nog netjes bij paps en mams, maar dat is nu voorbij.
De datum voor de volgende reunie staat al in de agenda!

3 maanden geleden...

Hallo allemaal,

Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat we Jorinde in onze armen kregen. En wat is er in die afgelopen maanden veel gebeurd. Het heeft ons leven veranderd, maar voor Jorinde is het natuurlijk een gigantische omslag geweest. Gelukkig heeft ze haar draai helemaal gevonden bij ons en zijn we allemaal gewend aan de nieuwe gezinssamenstelling. Verder ga ik nu geen lang verhaal schrijven, maar zal een paar foto's plaatsen van de afgelopen weken.

Op zondag 11 oktober jl. is Jorinde gedoopt

Midweekje in de Lommerbergen in de herfstvakantie

Welkomstfeestje

Hallo allemaal,

We merken naarmate we langer thuis zijn, het steeds lastiger wordt om de weblog bij te werken. Het komt er gewoonweg niet van, maar nu dan toch eindelijk een berichtje.

Vorige week zaterdag hebben we het welkomstfeestje van Jorinde gehad en wat was het ontzettend leuk (athans, dat vonden wij). Bijna iedereen die we hadden uitgenodigd, was gekomen en de zaal zat vol. De kinderen konden beneden kleuren en omdat het zulk prachtig weer was, konden ze ook heerlijk buiten spelen. De meiden zijn allebei erg verwend met cadeautjes en cadeaubonnen. Iedereen heel erg bedankt voor alles, we kunnen er met plezier op terug kijken.

Hoe gaat het zo in huize de Jong? Nou, dat is een kort antwoord: het gaat heel goed. Jorinde is een vrolijk en tevreden meisje. Het slapen gaat goed, ze eet nog steeds lekker en samen met haar zus gaat het ook goed. Als we Jacintha van school gaan halen, kan Jorinde haar begroeten alsof ze haar maanden niet gezien heeft. Ze is op het moment net een papegaaitje, alles wat Jacintha doet probeert ze na te doen. Ze gaat al wat woordjes nazeggen en we merken dat ze ons goed begrijpt. Af en toe staan we verbaasd dat dat zo snel kan gaan. Bij Jacintha was dat heel anders omdat zij pas 1 jaar was toen we haar kregen.

De onderzoeken in het ziekenhuis zijn in volle gang. Er is een hartfilmpje gemaakt en deze week krijgt ze een buikecho. De revalidatie-arts heeft haar bekeken en vond dat ze erg handig was met haar armpje, maar dat ze toch wel beperkt is. Hij heeft overlegd met het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam en zij hebben besloten dat Jorinde daar verder gaat voor onderzoek en eventuele operaties. Daar is een gespecialiseerd 'handenteam' en op 18 november mogen we al komen voor een eerste gesprek met een team van 6 artsen. Dat wordt een spannende periode.

Verder genieten we volop van onze meiden. Het is elke ochtend weer een feest als ze wakker zijn en het gekwebbel losbarst. Als we 's avonds naar bed gaan, kijken we altijd even bij ze om een hoekje. Soms staan we gewoon even naast hun bed te genieten dat ze zo vredig liggen te slapen. De dankbaarheid overheerst dat we samen met deze 2 meisjes een gezin mogen vormen.

Tot slot een leuke uitspraak van Jacintha: ze hebben momenteel een stagiaire in de klas. Toen ik vroeg of die juf zelf ook af en toe naar de 'juffenschool' moest, zei ze: nee hoor, deze hoeft niet, die snapt het al.

Ik moest hier zo om lachen, die wilde ik jullie niet onthouden.

Byebye

Het 'gewone' leven is weer begonnen

Hallo allemaal, het is weer eens tijd voor een korte update en veel foto's.


We zitten inmiddels weer in ons normale ritme. Jacintha gaat met veel plezier naar school, wij zijn allebei weer aan het werk en Jorinde vermaakt zich prima in huis en bij alles wat we doen.

Ze is nu ruim 5 weken bij ons en wat is ze al veranderd. Zo rustig en timide als ze de eerste dagen was, zo druk en levendig is ze nu. De hele dag loopt ze te brabbelen en te zingen. Fietsen vindt ze heerlijk, de wandelwagen is geen drama meer en ze kan lekker gek doen met haar grote zus. Ze kan eten als een dijkwerker, we moeten er echt rekening mee houden dat we een eter meer aan tafel hebben. Inmiddels heeft ze wel laten merken dat er dingen zijn die ze niet lekker vindt en daar zijn we blij mee. Ze eet dus niet zo maar alles op uit angst dat er misschien later niks meer is.
We merken aan haar reacties dat ze ons ook steeds beter gaat begrijpen. Af en toe probeert ze iets na te zeggen wat nog niet helemaal lukt, maar het begin is er.

Jacintha heeft na thuiskomst wel een moeilijke periode gehad, wat heel begrijpelijk is. Nu gaat het gelukkig erg goed met haar en heeft ze alles een plekje kunnen geven. Ze speelt veel buiten met haar vriendjes en als ze binnen is, dan speelt ze met haar zusje.

Vorige week heeft Jorinde de adoptiescreening gehad in het ziekenhuis. Er zijn al wat uitslagen binnen en dat zag er goed uit. De arts gaat nog wel meer onderzoeken laten uitvoeren voor haar hand/arm. We gaan o.a. naar een revalidatie arts en naar een klinisch geneticus om te kijken wat ze aan haar hand en pols/arm kunnen doen. De rest van de details zal ik jullie besparen.

Kortom: het is genieten met deze 2 Oosterse princessen. Er worden thuis natuurlijk heel veel foto's gemaakt dus hier komen er een aantal.

Hartelijke groeten van ons 4.

Zomaar een paar foto's

Een paar foto's van 2 spelende zusjes:

Ruim een week in Katwijk

Inmiddels zijn we ruim een week thuis, dus tijd voor een update. We kunnen met dankbaarheid melden dat het hier heel goed gaat. Jorinde moet wennen aan heel veel dingen, maar met een beetje geduld gaat dat vanzelf goed. Het fietszitje is haar favoriete vervoersmiddel geworden, dan kraait ze van plezier. De wagen is nog steeds geen succes, ze kan er wel al langer in zitten dan 2 weken geleden, maar nog steeds wil ze er snel weer uit. We blijven oefenen, er zit niets anders op.

De afgelopen week hebben we nog een paar leuke dingen gedaan met de meiden, het weer werkte natuurlijk goed mee. We zijn naar de dierentuin geweest en 2x naar het strand. De eerste keer kwam Jorinde niet van de handdoek af. Scheppen met zand is heel leuk, maar wel veilig zittend op een grote handdoek. De tweede keer heeft ze haar eerste stapjes op het zand gedaan en ging ze voorzichtig op ontdekking uit (maar niet te ver bij de handdoek vandaan). De zee is ook wel leuk, maar dan hoog op de arm van papa of mama.

Verder hebben we het rustig gehouden en waren we sowieso de ochtenden thuis. Het is een heerlijk gezicht als de meiden 's ochtends in pyama zitten te spelen en dan helemaal in hun element zijn.

Jorinde is een goede eter, tot op heden zit ze lekker te smullen van alles wat we haar voorzetten. Jacintha gaat hierdoor ook beter eten, want ze wil haar bord eerder leeg hebben dan haar zusje. En dat lukt! Met slapen gaat het de laatste dagen wat minder. Ze komt nu elke nacht een paar keer wakker. Gelukkig is ze makkelijk te troosten en valt ze snel weer in slaap. Dit gaat in ieder geval beter als destijds met Jacintha. Toen hebben we elke nacht uren bij haar gezeten, dus jullie horen ons niet mopperen.

We zijn deze week verrast met ontzettend veel kaartjes. Elke dag heeft de postbode wel een stapeltje voor ons en dat is erg leuk. Iedereen bedankt voor het meeleven en de felicitaties, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen. Hartverwarmend!!

Tot slot nog een paar foto's en de hartelijke groeten van ons.

We zijn thuis!!

Lieve mensen,

(we gebruiken vanaf nu de blogspot weer)

Woensdagavond zijn we weer gezond en wel op Nederlandse bodem aangekomen. Jorinde heeft het heel goed gedaan in het vliegtuig. Met stijgen en landen was ze even boos dat ze in de gordel moest, maar verder kon ze lekker lopen en heeft zich (en ons) goed vermaakt. Jacintha is de hele tijd aan het spelen geweest met andere kinderen van de groep en die hebben we niet gehoord. Jorinde heeft de laatste 2 uur van de vlucht nog geslapen en we hebben haar vlak voor de landing wakker gemaakt.

De aankomst was in 1 woord geweldig. Wat was het heerlijk om zoveel familie, vrienden en bekenden op Schiphol te begroeten, dat is een kippevel moment. Allemaal ontzettend bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om te komen, wij hebben het erg gewaardeerd. Ook bedankt voor de kadootjes die in onze handen werden gedrukt.

In onze straat had iedereen de vlag uitgehangen met een ballon eraan en heel veel buren stonden bij ons voor de deur om ons te begroeten. Fantastisch. En Jorinde? Die vond het allemaal prima bij mama op de arm. We hebben met wat familie nog even koffie gedronken (bedankt buurvrouw Glasbergen) bij ons thuis en na een half uur was de rust weergekeerd. Jorinde ging op verkenning uit in huis en ging gelijk spelen alsof ze nooit anders gedaan had. We hebben haar even laten lopen en daarna naar haar nieuwe kamer en bedje gebracht. Ze ging erin en viel bijna direct in slaap zonder een kik te geven. Jacintha ging er vlak achteraan en ook zij was gelijk vertrokken. Wij trouwens ook.

Inmiddels zijn we 2 dagen thuis en we mogen zeggen dat het goed gaat. Jorinde vermaakt zich goed, ze kan heel goed zelf rommelen, maar ook met Jacintha kan ze spelen. Het eten is tot nog toe geen probleem. De eerste dag thuis hadden we stamppot andijvie en dat vond mevrouw erg lekker, bord leeg. Spercieboontjes met sate en rijst vond ze ook heerlijk. Toen haar bordje leeg was, wees ze naar de pan rijst. Ze wilde nog wat rijst hebben en ook dat ging erin. Brood heeft ze nog niet willen eten, maar dat gaan we nog wel een paar keer proberen.

Vandaag heeft ze voor het eerst in het fietszitje gezeten. Gister lukte het niet, ze begon gelijk te huilen, maar nu vond ze het zelfs leuk. Verder ondernemen we nog niet veel. We zijn wel even naar het dorp gelopen voor een boodschap maar verder waren we thuis. We willen niets overhaasten en willen Jorinde de tijd gunnen om eerst thuis te wennen.

Het gaat dus goed in huize De Jong en we hopen dat dit zo door mag gaan. We gaan proberen regelmatig de weblog bij te werken met wat foto's zodat jullie op de hoogte blijven hoe het hier gaat.

Groetjes van ons 4.