Hij had een prachtig kostuum aan en zag eruit als een echt heertje. Mijn zus Petra heeft hem de kerk binnen gebracht en waarschijnlijk was hij wel wat overweldigd door die volle kerk, het orgel en het zingen, hij was onder de indruk. Wim heeft hem op schoot genomen en hij bleef heel stil zitten. De meiden zaten al bij ons en keken vol trots naar hun broertje.
Het gevoel dat ik kreeg toen we als gezin naar voren mochten komen, kan ik niet beschrijven maar emotioneel was het wel.
Na de doop zijn ze alledrie met Petra meegegaan naar ons huis en daar hebben we met de familie nog koffie gedronken na de dienst.