Vandaag is het precies 6 jaar geleden dat wij in China voor het eerst vader en moeder mochten worden van een prachtig Chinees meisje, onze Jacintha. Wat een dag was dat en wat een emotie, zo ontzettend bijzonder, dat vergeet je nooit meer. Dat kleine meisje is inmiddels bijna 7 jaar en wat genieten we van haar! Het is een heerlijk levenslustig meisje die weet wat ze wil. Vanavond krijgt ze een cadeautje en ze vroeg zelf of we de film gingen kijken van de reis. Nou, dat doen we met veel plezier.
19 mei 2005
6 jaar later
Wat kan er in 6 jaar toch veel gebeuren. De tweede adoptieprocedure verliep zo traag, dat we weleens dachten dat een 2e nooit meer zou komen. Maar gelukkig is dat allemaal goed gekomen en hebben we nog zo'n schat gekregen, onze Jorinde. En nu zitten we zelfs nog in een 3e procedure, wie had dat ooit kunnen denken? Afgelopen maandag hadden we ons intake gesprek en dat was een leuk en open gesprek. We hebben de procedure doorgenomen en met name gesproken over de special needs waar wij voor open staan.
Wij zijn op het moment bezig met het verzamelen van alle documenten en hopen dat dit over een paar weekjes naar China verstuurd kan worden. Dan kan het grote wachten weer gaan beginnen!
De meiden kijken er wel naar uit, ze hebben het steeds over hun broertje of zusje. Als ze naar bed gaan, zingen ze altijd hun avondgebedje en dat hebben ze zelf uitgebreid tot: 'Heere houdt ook deze nacht, over Jacintha, Jorinde, papa en mama, broertje of zusje trouw de wacht'. Heerlijk toch, we kunnen dat alleen maar beamen!
