Dit keer hebben we echt groot nieuws te melden en de titel verraadt het al: we hebben een 3e adoptieprocedure opgestart en hopen nog een broertje of zusje voor de meiden te krijgen.
In augustus 2010, toen Jorinde een jaar bij ons was, hebben we de aanvraag gedaan bij het ministerie van Justitie. Dit hebben we stil gehouden omdat het allemaal erg onzeker was of het wel ging lukken. Wim is nl. de 42 gepasseerd en dat betekent in adoptieland dat er uitgebreid onderzoek wordt gedaan door de Raad van Kinderbescherming. Het uitgangsprincipe is 'nee, geen toestemming, tenzij wordt aangetoond dat je geschikt bent'. Wij hebben beiden de IBO-toets moeten doen en hebben daarvoor een middag in Utrecht allerlei vragenlijsten zitten invullen. IBO staat voor Instrument Bijzondere Omstandigheden. Dit instrument is samengesteld uit vragenlijsten uit de psychologie en pedagogiek en wordt o.a. gebruikt voor mensen die een verzoek om een beginseltoestemming hebben ingediend en waarvan de oudste van beiden de 42 jarige leeftijd heeft bereikt. Daarna hebben we nog een gesprek gehad met de raadsonderzoeker van de Kinderbescherming die we bij de 2e procedure ook hebben gesproken. Dit was een heel open en gezellig gesprek en uit haar reactie was al snel op te merken dat ze een positief advies ging geven. Het wachten was alleen nog op de uitslag van de IBO en dat heeft nogal lang geduurd. Vorige week maandag kregen we dan eindelijk telefonisch te horen dat de uitslagen goed zijn en dat we 'geschikt worden geacht om een 3e kindje is ons gezin op te nemen met een special need'.
En vandaag viel de felbegeerde 'beginseltoestemming' in de brievenbus. We wachten nu op een uitnodiging van onze bemiddelaar, de stichting Kind en Toekomst, voor een intake gesprek. Als K&T mogelijkheden voor ons ziet, mogen we de benodigde papieren gaan verzamelen om naar China te sturen. We hopen dat dit in juni of juli klaar is en dan gaat het grote wachten beginnen op een voorstel. Helaas hoorden we deze week dat de wachttijden voor special need ook aan het oplopen zijn, dus het blijft spannend.
Vandaag hebben we het verteld aan Jacintha en Jorinde dat ze nog een broertje of zusje krijgen. Hun reactie was zoals je hoopt dat ze reageren: blij en helemaal door het dolle. Ze zouden het liefst morgen al in het vliegtuig stappen, maar dat gaat helaas niet. Kijk het filmpje maar, dat zegt genoeg.
Inmiddels hebben we vandaag verschillende mensen verteld van onze plannen, en bij iedereen komt het als volslagen verrassing, niemand had dit verwacht. Als je nieuwsgierig bent hoe het verder gaat, hou dan de weblog in de gaten. Zodra er weer iets te melden is, dan vermelden we dat hier.
Groetjes van een blije familie,
Marjan