We zitten inmiddels weer in ons normale ritme. Jacintha gaat met veel plezier naar school, wij zijn allebei weer aan het werk en Jorinde vermaakt zich prima in huis en bij alles wat we doen.
Ze is nu ruim 5 weken bij ons en wat is ze al veranderd. Zo rustig en timide als ze de eerste dagen was, zo druk en levendig is ze nu. De hele dag loopt ze te brabbelen en te zingen. Fietsen vindt ze heerlijk, de wandelwagen is geen drama meer en ze kan lekker gek doen met haar grote zus. Ze kan eten als een dijkwerker, we moeten er echt rekening mee houden dat we een eter meer aan tafel hebben. Inmiddels heeft ze wel laten merken dat er dingen zijn die ze niet lekker vindt en daar zijn we blij mee. Ze eet dus niet zo maar alles op uit angst dat er misschien later niks meer is.
We merken aan haar reacties dat ze ons ook steeds beter gaat begrijpen. Af en toe probeert ze iets na te zeggen wat nog niet helemaal lukt, maar het begin is er.
Jacintha heeft na thuiskomst wel een moeilijke periode gehad, wat heel begrijpelijk is. Nu gaat het gelukkig erg goed met haar en heeft ze alles een plekje kunnen geven. Ze speelt veel buiten met haar vriendjes en als ze binnen is, dan speelt ze met haar zusje.
Vorige week heeft Jorinde de adoptiescreening gehad in het ziekenhuis. Er zijn al wat uitslagen binnen en dat zag er goed uit. De arts gaat nog wel meer onderzoeken laten uitvoeren voor haar hand/arm. We gaan o.a. naar een revalidatie arts en naar een klinisch geneticus om te kijken wat ze aan haar hand en pols/arm kunnen doen. De rest van de details zal ik jullie besparen.
Kortom: het is genieten met deze 2 Oosterse princessen. Er worden thuis natuurlijk heel veel foto's gemaakt dus hier komen er een aantal.
Hartelijke groeten van ons 4.
