EEN DOCHTER!!

"Looft den Heere, want Hij is goed" (psalm 136)

Wat zijn wij verschrikkelijk blij om te kunnen vertellen dat wij papa en mama en grote zus zijn geworden van een dochter en zusje. We gaan haar Jorinde noemen.
Helaas mogen we verder voorlopig geen gegevens van haar publiceren op onze weblog. Om de procedure niet in gevaar te brengen, zullen we dat dus ook niet doen.

Hoe was dat vandaag:
Jacintha ging vandaag op schoolreis en ik (Marjan) ben meegeweest om een groepje kinderen te rijden. Nat van de regen en verkleumd van de kou kwamen we vanmiddag rond kwart over 3 weer thuis. Jacintha ging spelen met haar nieuwe speelgoed en ik was van plan om in huis het e.e.a. te gaan doen. Toen ging de telefoon. Oma belde om te vragen hoe het reisje was geweest. Weer telefoon. Zus Petra belde om ook even te vragen of Jacintha het leuk had gehad.
Daarna heb ik zelf Wim even gebeld om verslag uit te brengen. Weer telefoon. Nietsvermoedend liep ik naar de telefoon, ik dacht: dat zal de andere oma wel zijn, die is ook nieuwsgierig naar de schoolreis. Maar toen was het wel mevrouw Treur van K&T met de fantastische boodschap dat we een dochter krijgen.
Vanaf dat moment staat de wereld op z'n kop. Ik heb natuurlijk gelijk Wim gebeld en samen hebben we Jacintha verteld dat ze een zusje krijgt. Haar gezichtje glunderde en ze kreeg een glimlach van oor tot oor. Daarna alle familie, vrienden en buren verteld van het grote nieuws.
Om het met z'n drietjes te vieren zijn we lekker gaan eten bij de Chinees.
Hier laten we het even bij, als we meer nieuws hebben (en mogen publiceren) dan komt het hier gelijk op de weblog.
Hartelijke groetjes van een dolblije Wim, Marjan en Jacintha

Hoera, Jacintha 5 jaar

Gister was het dan eindelijk 25 mei, Jacintha werd 5 jaar! Ze heeft heel lang naar deze dag uitgekeken. De verjaardagskalender die in de WC hangt, werd steevast door haar op de maand mei gehangen, dit deed ze al in februari. Je kunt dus ongeveer wel nagaan hoe vaak wij de kalender op de juiste maand hebben moeten hangen.

Wim moest om half 7 al naar zijn werk en wij zaten te twijfelen of we haar wakker zouden maken. We hebben het toch maar gedaan, want papa moest er wel bij zijn als ze haar cadeautjes kreeg. Zingend hebben we haar wakker gekregen en nadat ze een paar keer goed in haar ogen had gewreven, zei ze: ik ben jarig! Glunderend ging ze uitpakken en vanaf dat moment was ze ook echt 'helemaal jarig'. Op school heeft ze chips getrakteerd, dat wilde ze zelf graag. Niet gezond, dat weten we, maar door de kinderen wel gewaardeerd. Toen ze 's middags uit school kwam, ging het feest beginnen. Het huis zat vol en op de plaats achter waren op een gegeven moment 11 kinderen aan het spelen. Een drukte van jewelste, maar een heerlijke dag om op terug te kijken. Iedereen heel erg bedankt voor de mooie cadeaus en kaarten die ze heeft gehad!!

'Hebbes-dag' Jacintha

Vandaag is het precies 4 jaar geleden dat wij Jacintha in onze armen mochten sluiten. Een dag die ons leven voor goed veranderde en waar we de Heere nog steeds heel dankbaar voor zijn. Het is zo'n intens moment als je je kind in je handen krijgt, dat is niet in woorden uit te drukken. Daarom 2 fotootjes van hoe dat er 4 jaar geleden uitzag.

De overdracht

..

In de bus terug naar het hotel

Nieuwe kamer van Jacintha

En hier is ie dan, de nieuwe kamer van Jacintha. Het wachten was op de rolgordijnen, maar die hangen ook en nu is het echt klaar. We zijn alledrie heel blij met het eindresultaat.

Verder kunnen we nog melden dat wij door de medische keuring heen zijn met goed resultaat, we zijn allebei gelukkig kerngezond. De papieren zijn opgestuurd naar de Raad voor Kinderbescherming en nu maar weer afwachten tot we gebeld worden om een afspraak te maken met de raadsonderzoeker. Onze beginseltoestemming is geldig tot augustus, dus we zijn ruim op tijd en hebben geen haast.

Meer nieuws hebben we op het moment niet, dus we laten het hierbij.

Update

Allereerst willen we even zeggen dat het ontzettend leuk is om te horen en zien dat jullie onze weblog volgen. Het blijkt dat er al meer mensen op kijken dan wij zelf hadden kunnen denken. We gaan er dus enthousiast mee door.

In een eerder berichtje heb ik geschreven dat we verlenging hebben aangevraagd van onze beginseltoestemming. De RvK heeft inmiddels laten weten dat we weer een gesprek met hun gaan krijgen, maar eerst moeten we ons opnieuw medisch laten keuren. Dit staat a.s. vrijdag op het programma. Ik verwacht geen bijzonderheden, maar het is toch wel een beetje spannend (je weet tenslotte maar nooit..).

Koninginnefeest op school: op vrijdag hebben de kinderen spelletjes gedaan en daarna gingen ze in optocht door het dorp. Verklede kinderen, versierde fietsen en karren, het was een groot feest!

De kamer van Jacintha is nu bijna klaar. Er moet alleen nog een rolgordijntje komen en wat versiering op de muur. Gisteravond mocht ze voor het eerst in haar nieuwe bed, maar na lang twijfelen is ze uiteindelijk toch in haar 'kleine' bedje gaan slapen. Ze heeft het wel geprobeerd maar 'ze vond het een beetje eng' zoals ze zelf zei. We wilden het niet forceren en wachten wel tot ze zelf aangeeft dat ze het wil. Vanavond wilde ze het weer proberen en wat denken jullie: ze slaapt als een roos! Je moet goed kijken waar ze ligt, want zo'n klein meisje in zo'n groot bed zie je bijna niet. Weer een overwinning! De foto's houden jullie nog even tegoed.

Zaterdag was ook een gezellige dag. Wim en Agnes kwamen een dagje op visite met hun dochters Rosa-Lin en Anne-Mei. Laurens (hun oudste zoon) was niet meegekomen, wat Jacintha wel heel jammer vond. Wij hebben hen leren kennen op onze reis naar China, Rosa-Lin en Jacintha zijn net zo oud. Het was prachtig weer om even naar strand te gaan en een rondje door het dorp te lopen. Verder hebben de meiden lekker met elkaar gespeeld in en om het huis en dat is gewoon een genot om naar te kijken. Een paar foto's van de 3 meiden.

Dit was het voor nu, tot later!